Rozwój i postęp w diagnostyce prenatalnej doprowadziły do powstania nowej dziedziny naukowej – f e t o l o g i i. Ta nowa dyscyplina rozwinęła się na bazie wielu specjalności i jest ukierunkowana na diagnostykę i leczenie płodu ( H. Hedrick, Ob.Gyn. 2001 ).
Można zadać pytanie – czy lekarz może biernie obserwować ciągle narastające konsekwencje danej wady rozwojowej czy choroby płodu bez podjęcia prób terapii wewnątrzmacicznej płodu ?
Wdrożenie idei wewnątrzmacicznej terapii płodu stwarza pojęcie „ płodu jako pacjenta ” oraz wprowadza w życie nowy system opieki nad ciężarną i płodem (Harrison, M.R.: Professional considerations in fetal treatment. In : Harrison, M.R., Golbus, M.S., Filly, R.A.,( eds.): The unborn patient. Philadelphia: Saunders 1991;pp. 8 – 13 ). Możliwość korekcji wewnątrzmacicznej oraz zmniejszenie destrukcyjnych następstw danej wady i choroby płodu pozwala na:
- poprawienie wewnątrzmacicznego stanu płodu,
- wydłużenie czasu trwania ciąży,
- rodzenie się noworodków w lepszym stanie ogólnym.
Wcześniejsze zasady stosowane w diagnostyce prenatalnej polegały na rozpoznaniu wady rozwojowej czy choroby płodu i szybkim zakończeniu ciąży, by następnie objąć noworodka intensywną opieką neonatologiczną. Jednak taki sposób postępowania powodował dodatkowe obciążenie noworodka wcześniactwem.
Wg Hedricka po wielu latach badań chirurgia płodu przestała być eksperymentem medycznym i stała się akceptowanym sposobem leczenia – ale tylko w starannie przygotowanych i wyselekcjonowanych przypadkach / Fetal therapy – Y. Ville (France); G. Lingman (Sweden) – ISUOG – 2010, In-utero interventions – Y. Ville (France); A. Tabor (Denmark) – ISUOG – 2010 /.
Terapia płodu jest stosunkowo młodą, ale dynamicznie rozwijającą się dziedziną medycyny perinatalnej. Była od dawna oczekiwaną metodą i jest odpowiedzią na istniejący stan rzeczy. Oparta jest na aktualnej wiedzy medycznej i dowodach naukowych z zakresu ultrasonografii, położnictwa, perinatologii, neonatologii, genetyki oraz chirurgii dziecięcej.
Głównym założeniem terapii płodu jest jak najwcześniejsze zapobieganie uszkodzeniom płodu i niedopuszczenie do nieodwracalnych szkód w czynności i strukturze narządów czy nawet wewnątrzmacicznego obumarcia płodu
Do głównych założeń Programu należy zaliczyć:
- poprawa dostępności do leczenia wewnątrzmacicznego przez poszerzenie grupy realizatorów;
- doposażenie w aparaturę i sprzęt medyczny;
- możliwość wykonania zabiegów wewnątrzmacicznych u kobiet ciężarnych
z rozpoznanymi wadami rozwojowymi i chorobami dzieci nienarodzonych; - modyfikacja sposobu prowadzenia ciąży, przez wczesną terapię oraz organizację zabiegów wewnątrzmacicznych.